هنگامی که از مردم سؤال شود اگر بچه ای مُهر نماز را از جلوی نمازگزار بر دارد و برود و یا کسی مُهر نماز را با پایش از جلوی نمازگزار به فاصله ی دوری پرت کند وظیفه نمازگزار چیست؟ گاه پاسخ می دهند : باید بر پشت دست یا ناخن های انگشتان دست به ویژه ناخن شست خود سجده کند و حال آنکه بسیاری از مراجع تقلید مانند امام خمینی(ره) می فرمایند : نمازگزار در چنین شرایطی باید به ترتیب زیر عمل کند:

1-اگر چیزی که سجده بر آن صحیح است داشته باشد. مثلا تکه ی کاغذی در جیب خود دارد باید بر آن سجده کند.

2- چنانچه چیزی که سجده بر آن صحیح است نداشته باشد و وقت نماز نیز تنگ نباشد. باید نماز را بشکند و دوباره نماز خود را با مُهر یا چیزی که سجده بر آن صحیح است بخواند.

3-اگر وقت نماز تنگ است به طوری که فراهم کردن مُهر موجب قضای نمازش می شود باید نمازگزار بر لباسش سجده کند اگر از جنس پنبه یا کتان است.

4-اگر لباسش از جنس دیگری غیر از پنبه و کتان است باید بر همان چیز سجده کند.

5- چنانچه آن هم ممکن نباشد باید بر پشت دست خود سجده کند.

6- اگر آن هم امکان ندارد باید بر چیز معدنی مانند انگشتر عقیق سجده کند.

◀️نکته ی قابل توجه این که در صورتی که وقت نماز وسعت دارد و نماز گزار چیزی را که سجده بر آن صحیح است ندارد، ولی مُهر نماز در فاصله نزدیکی در حدود یک یا دو قدمی نمازگزار وجود داشته باشد باید با رعایت جهت قبله و نگفتن ذکرهای نماز به طرف مهر نماز حرکت کند و سپس نمازش را ادامه دهد.

توضیح المسائل مراجع، ج 1، ص 611، م 1087 ؛ عروة الوثقی، ج 1، ص 72