میان محبت و اطاعت رابطه ای قوی وجود دارد؛ با ظهور محبت همرنگی و اطاعت پیدا می شود. محبت هر کسی که در دل آدمی بنشیند، مطیع و پیرو او می شود و از خواست او سرپیچی نمی کند.
اگر والدین و مربیان بین کودکان و نوجوانان رابطه ای همراه با مهر و محبت برقرار کنند، بین خود و کودک، حوزه ای عاطفی ایجاد خواهند کرد که توجه کودک جلب می شود. در این هنگام در برابر دستورها و راهنمایی ها پاسخ های مثبتی از خود نشان می دهد و در صورت دوام این رابطه، آموزه های دینی حجاب و عفاف در کودک و نوجوان به صورت ارزش درمی آید و در او نهادینه می شود.
محبت ورزی نیز شرایطی دارد که به برخی از آن ها اشاره می کنیم:
محبت به ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏کودک باید راستین باشد.
محبت را باید از دل به زبان آورد تا فرزند آن را لمس کند. ممکن است پدر و مادری فرزند خود را دوست داشته باشند، ولی اظهار نکنند این محبت تأثیر چندانی ندارد.
محبت به فرزندان باید یکسان و عادلانه باشد.
محبت نباید مانع امر و نهی گردد.
محبت به کودک باید معقول و به اندازه صورت گیرد