ضرورت ترك تفرقه

خطر تفرقه و تنازع به قدري بزرگ است كه خداي سبحان، نهي از آن را مانند دستور به اقامه دين، جزء شريعت همه انبياي اولوالعزم قرار داده است؛
چنان‏كه در قرآن كريم مي‏فرمايد: شما را به همان سفارشي كه به نوح و انبياي گذشته كرديم، توصيه مي‏كنيم و آن سفارش اين است:
دين الاهي را با هم اقامه كنيد و از تفرقه در دين بپرهيزيد:
(شرع لكم مِن الدّين ما وصّي به نوحاً و الذي أوحينا إليك و ما وصَّينا به إبراهيم و موسي و عيسي أن أقيموا الدّين و لاتتفرّقوا فيه كَبُر علي المشركين ما تدعوهم إليه…). [1]
در آيه ديگر، اختلاف را در رديف عذاب‏هاي آسماني و صاعقه‏ها و زلزله‏ها قرار داده است:
(قل هو القادر علي أن يبعث عليكم عذاباً من فوقكم أو من تحت أرجلكم أو يلبسكم شِيَعاً و يُذيق بعضكم بأس بعضٍ…). [2]
[1] ـ سوره شوري، آيه 13
[2] ـ سوره انعام، آيه 65.
وحدت جوامع در نهج‏البلاغه صفحه 94